بزرگترین مراکز اطلاعات در دنیا

بیشتر شرکت‌هایی که داده‌های ما را ذخیره می‌کنند، حافظه لازم برای نگهداری آن را اجاره می‌کنند. از کل “ابر”های اجاره‌ای دنیا، بیش از نیمی از آن مال آمازون و مایکروسافت و آی‌بی‌ام و گوگل است.

بین این چهار غول دیجیتال، آمازون با اختلاف اول است – با حدود یک سوم سهم بازار و بیش از ۳۵ مرکز داده در سراسر دنیا.

پروفسور دن سوانتسون می‌گوید وقتی داده‌ها در چند کشور با دستگاه‌های قضایی مختلف ذخیره شوند، ممکن است مشکلات حقوقی پیش بیاید بسیاری از این مالکان “ابر” داده‌های کاربران را روی نقاط مختلف شبکه‌شان کپی می‌کنند. یعنی اطلاعاتی که مثلا از بریتانیا یا آمریکا روی ابر آپلود شده، ممکن است در مقطعی به سروری در یکی از شهرهای بزرگ دنیا مثل سیدنی یا شانگهای منتقل شود.

چه ایرادی دارد؟

پروفسور دن سوانتسون که متخصص قانون اینترنت در دانشگاه باند استرالیا است ، می‌گوید

“همیشه این احتمال هست که داده‌های شما روی سروری در کشوری ذخیره شده باشد که قوانین حفاظت از داده‌های شخصی آن‌ قدر سفت‌ و سخت نباشد. وقتی داده‌های شما در کشوری دیگر نگهداری می‌شود، معلوم نیست چه کسی به آن دسترسی دارد، حالا ارائه دهنده خدمات باشد یا مجری قانون.”

بنجامین کادیل، مشاور امنیت سایبری در یک شرکت امنیت دیجیتال در سیاتل آمریکا است، معتقد است نحوه توزیع این داده‌ها هم جای نگرانی دارد.

آقای کادیل تعریف می‌کند که یک بار هکرها کل داده‌های یکی از مشتریانش را، که از سرویس ابر مایکروسافت استفاده می‌کرده، پاک می‌کنند.

بعد از مدتی معلوم می‌شود بخشی از داده‌ها جایی دیگر روی یک سرور دیگر مایکروسافت ذخیره شده. مشتری مربوطه خوشحال می‌شود، اما بی‌قاعدگی نگهداری داده‌ها از اعتمادش به ابرها می‌کاهد.

مرکز داده‌های گوگل در تایوان فقط سرور نیست، بخش بزرگی از آن به سرمایش اختصاص دارد

آقای کادیل می‌گوید: “هیچکس نمی‌داند ابرهای شرکت‌های بزرگ چقدر مطمئن است.

” معتقد است “هم آمازون هم مایکروسافت حتما در مواردی مشکلات امنیتی جدی داشته‌اند.”

حفاظت از داده‌ها

مالکان بزرگ ابرها می‌گویند اولویت‌ شان امنیت است.

اگر به مخزن سرورهای گوگل در کارولینای جنوبی سر بزنید، می‌بینید همه درها نگهبان دارد و ورودی‌های بخش مرکزی به سیستم‌های بیومتریک مجهز است.

زیر سطح هم ردیاب‌های لیزری گذاشته‌اند که اگر کسی بدون اجازه وارد شود می‌فهمد.

با این همه، هیچ‌کدام از این غول‌های دیجیتال نمی‌گویند “هرگز” مشکل امنیتی نداشته‌اند.
مرکز داده‌های گوگل در فنلاند نمونه‌ای است از عظمت اینگونه تأسیاست یک سخنگوی مایکروسافت می‌گوید:

“مایکروسافت به مشتریانش تعهد می‌دهد که کمک کند داده‌هاشان را امن نگه دارند و بتوانند در مورد آن داده‌ها تصمیم بگیرند.

به مشتریانی که می‌خواهند در مورد اینکه داده‌هایشان چطور مدیریت می‌شود توصیه می‌کنیم به ‘مرکز اعتماد مایکروسافت’ مراجعه کنند.”

آمازون تأکید می‌کند مشتری‌ها “مالک و صاحب‌اختیار داده‌شان هستند. خودشان انتخاب می‌کنند داده کجا ذخیره شود، و وقتی شد، جز با تصمیم خودشان جابه‌جا نمی‌شود.”

برای بسیاری شرکت‌ها مهم است که بتوانند جای نگهداری داده‌شان را انتخاب کنند، به‌ویژه در اتحادیه اروپا که قوانین عمومی حفظ داده‌ها از سال ۲۰۱۸ اجرایی می‌شود.

بنجامین کادیل می‌گوید هرچه داده‌ها پخش‌تر باشد، در برابر هکرها آسیب‌پذیرتر است. افزایش آمار دزدی هویت شاهدی است بر این مدعا.