اعمال محدودیت برای تعداد اتصالات همزمان و یا حداکثر میزان دانلود در لحظه یکی از مواردی است که اکثر افرادی که سایت دانلود دارند در سرور های خود اعمال می کنند.
برای این محدودیت در apache می توانیم از مود bw استفاده کنیم.
این آموزش مربوط به سرور با کنترل پنل دایرکت ادمین می باشد که توسط پیشگام وب تهیه شده است.
برای نصب mod_bw دستورات زیر را در سرور وارد میکنیم:
ممکن است بعد از وارد کردن آخرین خط دستورات فوق با خطاهای زیر مواجه شوید:
mod_bw.c: In function ‘get_bw_rate’:
mod_bw.c:567: error: ‘conn_rec’ has no member named ‘remote_addr’
mod_bw.c: In function ‘get_maxconn’:
mod_bw.c:658: error: ‘conn_rec’ has no member named ‘remote_addr’
mod_bw.c: In function ‘get_sid’:
mod_bw.c:709: error: ‘conn_rec’ has no member named ‘remote_addr’
معمولا این خطا زمانی رخ می دهد که شما قصد نصب این ماژول را روی apache 2.4 داشته باشید ، در اینصورت فایل mod_bw.c را ویرایش کنید و remote_addr -> client_addr تبدیل کنید ، همچنین remote_ip -> client_ip تبدیل کنید.
بعد ازین مورد مقدار زیر بصورت خودکار در فایل httpd.conf وارد میشود:
1
LoadModule bw_module /usr/lib/apache/mod_bw.so
در ادامه با وارد کردن دستور زیر:
1
nano /etc/httpd/conf/extra/httpd-includes.conf
فایل httpd-includes را ویرایش میکنیم و مقدار زیر را در ان وارد میکنیم و این فایل را ذخیره میکنیم:
1
2
3
4
5
6
7
8
BandWidthModule On
ForceBandWidthModule On
BandWidth all 102400000
MinBandwidth all -1
MaxConnection all 3
#<Location /modbw>
# SetHandler modbw-handler
#</Location>
در واقع تنظیم می شود هر ای پی نهایتا در هر ثانیه می توانید 3 اتصال داشته باشد و تا 100 مگ می تواند دانلود کند.
سپس apache را ریستارت میکنیم.
رعایت موارد زیر احتمال اسپم شدن ایمیل های ارسالی رو تا حد زیادی کاهش میدهد، به این فعالیت آنتی اسپمینگ می گویند (anti spamming).
این موارد مربوط به محتوای ایمیل است و همچنین تنظیمات سرور و داشتن رکوردهای spf dkim … نیز از الزامات ارسال موفق به اینباکس است که این تنظیمات توسط تیم پشتیبانی پیشگام وب روی سرورهای ایمیل انجام میشود.
از فونت های بسیار بزرگ و یا بسیار ریز استفاده نکنید
– از فونت های رنگارنگ استفاده نکنید – حداکثر از دو تا سه رنگ در متن ایمیل استفاده کنید
– از قرار دادن تعداد زیادی لینک خودداری کنید
– ایمیل های انگلیسی رو با حروف capital ایجاد نکنید
– از ارسال ایمیل های بدون متن و تماما عکس خودداری کنید
– از خبرنامه های ساخته شده در سرویس های ایمیل دیگر در سرورهای اختصاصی خود استفاده نکنید – این خبرنامه ها باید به طور کامل بررسی شوند و لینک های قرار داده شده در آن مطابق با آدرس و اطلاعات سرور تغییر کنند
– در صورت ایجاد خبرنامه با قالب html حتما قالب متنی آن را نیز ایجاد کنید – عینا تمامی متون استفاده شده در قالب html باید در قالب متنی نیز وجود داشته باشند
– حتما فرم لغو اشتراک ایجاد کنید و لینک آن را در بالا یا پایین ایمیل تون قرار بدهید
– از ارسال ایمیل های تستی و بدون محتوا خودداری کنید
– از ارسال به لیست های چند هزار تایی ابتدا به ساکن خودداری کنید
– سرور رو اصطلاحا گرم کنید – warp up – به اینگونه که ابتدا لیست های 5 عضوی با آدرس های ایمیل خودتون ایجد کنید و به آن ها ارسال کنید و در صورت اسپم شدن به باکس اسپم رفته و از not spam برای ایمیل استفاده کنید و ایمیل رو به اینباکس تون منتقل کنید
– سرورها به صورت صفر در اختیارتون قرار میگیرد و با ارسال های تدریجی و بدون خطا به مرورزمان به عنوان ارسال کننده سالم در بین سرویس دهنده ها شناخته میشوید و ایمیل هاتون در اینباکس قرار خواهد گرفت
– از لیست های قرار داده شده روی اینترنت و فروشی و غیر استاندارد به هیچ وجه استفاده نکنید
– بسیاری از این لیست ها دارای هانی پات هستند که این آدرس ها توسط سرویس دهنده های اینترنتی به عنوان تله استفاده میشود و در صورت ارسال به آن ها مشخص میشود که ارسال کننده از یک لیست آماده و غیرمجاز استفاده کرده است و آی پی سرورتون در بلک لیست های مختلف قرار خواهد گرفت
– هر چند وقت در سایت های بررسی بلک لیست مثل mxtoolbox.com فلگ شدن آی پی و دامین تون رو چک کنید و در صورت لیست شدن اقدام به delist کنید
– در زمان تحویل سرور حتما کانفیگ و تنظیمات سرور رو در سایت های آنالیز کننده مثل dnsstuff.com و mxtoolbox.com چک کنید و از دریافت سرور خطادار خودداری کنید
– در طول روز بیش از یکبار به هر لیست ایمیل ارسال نکنید
– فرم های ثبت نام در خبرنامه و لغو عضویت خبرنامه حتما ایجاد کنید و مشترکین رو با استفاده از فرم ثبت نام در لیست قرار بدهید
– به درخواست های لغو عضویت اهمیت بدهید و آدرس ایمیل درخواست کننده رو از لیست خارج کنید
– اطلاعات تماس با شما / شرکت / آدرس شرکت / ایمیل و شماره تماس در صورت امکان در انتهای ایمیل قرار بدهید
– از ضمیمه کردن فایل های حجیم و قرار دادن عکس های حجیم در ایمیل خودداری کنید
– از قرار دادن فایل های اجرایی مثل exe bat در ایمیل خودداری کنید
– سایز تصاویر رو به حداقل برسونید
– از بکاربردن کاراکترهای خاص مثل % $ # در تیتر و متن ایمیل خودداری کنید
– از امکان check for spam در زمان ایجاد کمپین استفاده کنید و احتمال اسپم شدن ایمیل تون رو قبل از ارسال بررسی کنید(anti-spaming) – اختصاصی در سرورهای ایمیل پیشگام وب
– کمپین تون رو قبل از ارسال در کلاینت ها و سرویس دهنده های مختلف مثل اوت لوک جیمیل یاهو بررسی کنید و عیب های آن را رفع کنید – اختصاصی در سرورهای ایمیل پیشگام وب
– در هر ساعت بیش از 500 ایمیل از هر اکانت ارسال نکنید
– از ارسال به آدرس ایمیل های غیرفعال خودداری کنید(anti-spaming)
رعایت موارد فوق احتمال اسپم شدن ایمیل هاتون رو به حداقل خواهد رساند و همچنین تاکید میشود موارد دیگری هم هست که در این مقاله اشاره ای به آن ها نشده است و در رتبه آی پی و دامین ارسالی تاثیر گذار هستند
به تازگی Resello – یک مرکز ثبت دامنه یا Registrar – اطلاعیه «سیاستهای جدید محدودیت» منتشر کرده است که باعث ایجاد ابهام و نگرانی کاربران ایرانی شده است.
پیشگام وب ، وظیفه خود میداند که به ابهامات پیش آمده پاسخ دهد و توصیههای لازم در خصوص این اطلاعیه را در اختیار کاربران خود قرار دهد.
پیش از هر چیز باید گفت که هیچ جای نگرانی در خصوص این اطلاعیه وجود ندارد و خطری دامنه شما را تهدید نمیکند.
بدینوسیله سیاستهای جدید محدودیت در استفاده از خدمات و محصولات resello را به آگاهی شما میرسانیم. این محدودیتها شامل حال ریسلر (نمایندگان)، مشتریان از کشورهای متعدد که مورد تحریم جامعه بین المللی قرار گرفتهاند میباشد.
همچنین توجه شما را به اطلاعیه قبلی ما که در تاریخ ۶ جولای ۲۰۱۷ در رابطه با واحد پولی انتقال به حساب ما در Rabobank جلب مینماییم. در این اطلاعیه به شما اعلام شد که واحد پولی شما به روپیه هند (INR) تغییر مییابد. حال بر خلاف اطلاعیه قبلی به اطلاع شما میرسانیم که واحد پولی شما به Euro (EUR) تغییر مییابد.
رویه بررسی تراکنش ها :
در ۱۸ جولای ۲۰۱۷ (۲۷ تیرماه ۱۳۹۶) با استفاده از سیستم جدید بررسی اتوماتیک تراکنش ها و اطلاعات تماس صاحبین حساب رونمایی میکنیم. این تراکنش ها تنها در صورتی با موفقیت انجام میشود که مشخصات صاحب اکانت، مشتریان یا نمایندگان یا … با قوانین ذکر شده مغایرتی نداشته و درست باشد. تمام حسابها و محصولاتی که بر اساس این بررسی اتوماتیک مغایر قوانین در این تاریخ شناخته شود علامت گذاری میگردد و تمدید آنها امکان پذیر نخواهد بود و بدون توجه به جزییات حسابها در زمان تمدید بر اساس علامت گذاری صورت گرفته این عواقب شامل حساب شما و نمایندگان و مشتریان شما میباشد.
لطفاً نمایندگان و مشتریان خود را از این تغییر مهم آگاه نمایید.
عواقب
از تاریخ ۱۸ جولای ۲۰۱۷ (۲۷ تیرماه ۱۳۹۶) تمامی مشتریان و نمایندگان و حسابهایی که شامل سیاستهای جدید ممنوعیت میشوند، نمیتوانند:
۱. حساب جدید بسازند (کاربر یا دامنه جدید ثبت کنند)
۲. سفارش جدیدی ثبت کنند
۳. به پلتفرم ما دامنه جدید منتقل نمایند
همچنین از تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۷ (۲۷ مرداد ۱۳۹۶) تعرفه خدمات و محصولات ای که شامل سیاست جدید ممنوعیت هستند، افزایش قیمت قابل ملاحظه ای خواهد داشت. این افزایش بر روی موارد زیر اعمال میشود:
– تمدید محصولات موجود
– خروج دامنه از Redomption (بازگرداندن دامنه های حذف شده)
و درنهایت از تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۷ (۲۷ آبان ۱۳۹۶ – چهار ماه دیگر) این افراد نخواهند توانست:
– محصولات موجود را تمدید کنند.
– به حساب خود اعتبار بیفزایند.
برگشت اعتبار حساب
در صورتی که وضعیت شما با نیازمندیهای سیاستهای جدید ممنوعیت همخوانی ندارد شما میتوانید درخواست بازگشت وجه بدهید. ما فقط اعتبارهای بیش از ۲۵ یورو را بازگشت خواهیم داد. لطفاً بدین منظور با پشتیبانی ما تماس گرفته و اطلاعات حساب خود را ارائه نمایید.
به طور خلاصه :
واقعاً هیچ اتفاقی برای دامنه شما نمیافتد و آن را از دست نمیدهید!
این اطلاعیه دامنههای IR را هم تحت تأثیر قرار میدهد؟
خیر، دامنههای آی آر توسط ایرنیک ثبت میشوند. این اطلاعیه مربوط به دامنههای غیر IR است.
از کجا بفهم دامنه من توسط Resello ثبت شده است؟
اگر در سامانه بررسی مالکیت دامنه، مقابل قسمت «نام مرکز ثبت دامنه» realtime register b.v نوشته شده بود، یعنی دامنه توسط Resello ثبت شده است.
دامنه من در Resello ثبت شده است، چه کار باید انجام دهم؟
لازم نیست کاری خاصی انجام دهید. فقط پیش از انقضای دامنه خود نسبت به تمدید آن اقدام نمایید. توصیه می کنیم در Registrar های معتبر غیر از Resello ثبت نمایید.
در اطلاعیه بیان شده است که «نمیتوانیم حساب جدید بسازیم و سفارش ثبت کنیم» پس چگونه دامنه ثبت کنم؟
بیش از یک سال است که به دلیل مشکلات Resello دامنههای جدید در پیشگام وب در Registrar های معتبر دیگر ثبت میشوند و لذا مشکلی برای ثبت دامنه نخواهید داشت. شما تنها کافیست درخواست ثبت دامنه را در پیشگام وب ثبت کنید و مابقی اقدامات توسط پیشگام وب انجام خواهد شد.
در اطلاعیه بیان شده است که «نمیتوانیم دامنه ای به پلتفرم Resello منتقل کنیم» پس چگونه دامنه خود را منتقل کنم؟
شما اصلاً نیازی ندارید دامنه خود را به resello منتقل کنید، اگر بخواهید دامنه ای را به پیشگام وب منتقل نمایید، دامنه شما به Registrar های معتبر دیگر منتقل میشوند.
آیا تمدید دامنه از تاریخ ۱۸ آگوست ۲۰۱۷ (۲۷ مرداد ۱۳۹۶) با تعرفه بالاتر صورت میپذیرد؟
دلیلی وجود ندارد که شما دامنه خود را در Resello تمدید کنید. پیشگام وب ضمن انتقال دامنه شما به Registrar های معتبر دیگر، آن را تمدید میکند. ما طبق تعرفه معمولی، دامنه های شما را در Registrar های معتبر دیگر منتقل می نماید و غیر از هزینه تمدید دامنه، نیازی به پرداخت هزینه دیگری نیست.
آیا بعد از تاریخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۷ (۲۷ آبان ۱۳۹۶) نمیتوانم دامنه خود را تمدید کنم؟
اگر قصد تمدید دامنه خود را دارید، حتما این کار پیش از تاریخ انقضای دامنه انجام دهید. پیشگاموب ضمن انتقال دامنه شما به Registrar های معتبر آن را تمدید میکند.
توصیه مهم:
به همه مشتریان محترم اکیداً توصیه میکنیم، تمدید دامنههای غیر IR خود را به ماه های پایانی انقضای دامنه موکول نکنید و زودتر نسبت به تمدید دامنه خود اقدام نمایید.
به منظور امنیت دامنه های کاربران ایرانی، پیشگام وب ، دامنه های جدید را در Registrar های معتبر و مطمئن ثبت می نماید. خاطر نشان می شود که برای دامنه هایی که در حال حاضر در Resello ثبت شده اند و دارای تاریخ اعتبار هستند هیچ مشکلی به وجود نمی آید و جای نگرانی نیست.
مجددا تاکید می شود که هیچ جای نگرانی در خصوص این اطلاعیه وجود ندارد و خطری دامنه کاربران ایرانی را تهدید نمی کند. تنها کاری که کاربران عزیز پیشگام وب باید انجام دهند، تمدید دامنه خود پیش از تاریخ انقضای آن است.
در آموزش وردپرس امروز قصد داریم پیرامون یک امر مهم و جدایی ناپذیر از یک سایت و سیستم صحبت کنیم. شما بر روی وبسایت خود تغییراتی را ایجاد می کنید، افزونه هایی را نصب می کنید، قالبی نصب می کنید و تغییرات اساسی بر قالب اعمال می کنید. علاوه بر اینها شروع می کنید به ایجاد نوشته ها و برگه ها، دسته ها و برچسب ها و …
حال یک لحظه تصور کنید اتفاق عجیبی بیفتد و سرور بنا به دلایلی از کار بیفتد، یا غیر ارادی عملی را در سایت خود مرتکب شوید که تمامی صفحه سفید شود و دیگر هیچ چیز قابل نمایش نباشد. به نظر شما این اتفاق برای یک مدیر و صاحب سایتی که زحمت زیادی برای کار خود می کشد تکان دهنده نیست ؟
همواره در همه جا و در بسیاری از نوشته های پیشگام وب نیز اشاره کردیم که قبل از هر تغییری نسخه ی پشتیبان از سایت خود تهیه کنید. همچنین برنامه ی منظمی با توجه به فعالیت های خود در هفته برای تهیه ی نسخه ی پشتیبان کامل از سایت داشته باشید و هرگز آن را فراموش نکنید.
اگر شما در زمانی که یکی از اتفاقات بد بالا برایتان افتاد و بدانید که یک بک آپ کامل از سایت دارید دیگر نگرانی در خود راه نمی دهید و به راحتی می توانید سایت خود را به جای اول خود بازگردانید.
یکی از راحت ترین روش ها تهیه ی نسخه ی پشتیبان از خود هاستی می باشد که در اختیار دارید. در یک هاست لینوکسی گزینه ی backups در زیر منوی files قرار گرفته با کلیک بر روی آن وارد محیطی می شوید که از شما نوع تهیه ی نسخه ی پشتیبان را سوال می کند.
شما باید بر روی گزینه ی “Download or generate a full website backup” کلیک کنید تا در اینجا مکان ایجاد نسخه ی پشتیبان را مشخص کنید.دو گزینه :
۱- بر روی هاست و در مسیر اصلی
۲- ارسال به آدرس ایمیل
هر کدام از این دو مورد را انتخاب کنید، نسخه ی پشتیبان کاملی تهیه کرده و برای شما به یکی از این دو محل ارسال می کند.
این نسخه به صورت یک فایل زیپ شده با پسوند tar.gz در پوشه ی اصلی هاست ایجاد می شود.
مورد بعدی که بصورت کلی برای همه در پنل مدیریت وردپرس می تواند از نوشته ها، برگه ها، دسته ها، برچسب ها نسخه ای به صورت XML به شما تحویل دهد و همچنین در موارد دیگری نیز آن را دریافت کند همین امر درون ریزی و برون بری است.
شما از درون ریزی برای وارد کردن محتوای دموی قالب ها و یا هر گونه محتوایی استفاده می کنید و همچنین اگر بخواهید محتوایی را از آن بگیرید می توانید از برون بری استفاده کنید. پس با کمک این ابزار نیز فقط از محتوا می توانید بک آپ تهیه کنید.
حال تا اینجا ما فقط اطلاعات رو از بخش برون بری بک آپ گرفتیم، برای بازگرداندن آن در مواقع ضروری و مد نظر باید از ابزار درون ریزی استفاده کنید.این همان restore کردن اطلاعات شماست که با وارد کردن آدرس http://www.yoursite.com/wp-admin/import.php میتونین مشاهده کنید.تمامی بخش هایی که شما مدنظر دارید در این بخش به راحتی قابل برگرداندن است!
تهیه ی نسخه ی پشتیبان از پایگاه داده
تهیه ی نسخه ی پشتیبان از دیتابیس نیز امری ضروریست که می توانید از پنل هاست این کار را انجام دهید.
وارد phpmyadmin از زیر منوی Database شوید.
حالا از منوی سمت چپ پایگاه داده ی وبسایت خود را انتخاب کنید.
پس از انتخاب گزینه ی export را کلیک نمایید.و اطلاعات خواسته شده را وارد کنید . برای این بخش دو راه پیش روی شماست:
۱- با زدن دکمه ی select all از تمامی دیتابیس می توانید بک آپ بگیرید اما چون معمولاً از حجم بالایی برخوردار می باشد ممکن است بخشی از اطلاعات از بین برود.
۲- برای اطمینان بیشتر از هر جدول به صورت جداگانه بک آپ گیری کنید. این روش رو پیشنهاد میکنم!
نکته ی مهم در این روش این است که به جداول تکراری حساس می باشد و اگر یک جدول دو بار بک آپ گرفته شود به شما پیغام خطا داده می شود. پس دقت کنید.
افزونه های وردپرس
افزونه های متعددی نیز در وردپرس برای تهیه ی نسخه ی پشتیبان و بازگردانی آن وجود دارد که بسیار قوی هستند و می توان به آنها اعتماد کرد.البته بیشتر آن ها علاوه بر حالت دستی به صورت اتوماتیک نیز از سایت بک آپ می گیرند. در این مورد در پیشگام وب بسیار توضیح دادیم و در اینجا به همین توضیح کوتاه اکتفا می کنیم.
جمع بندی!
فرض کنید تمامی کارهای سایت خود را در حال حاضر انجام داده اید و تنظیمات دلخواه خود را پیاده سازی کردید و در حال حاضر مطالب خود را بر روی سایت بارگذاری می کنید. از همینجا باید تصمیم بگیرید که با توجه به زمان بروز رسانی سایت، نسخه ی پشتیبان تهیه کنید تا در مواقعی که مشکلی پیش آمد تمامی زحمات شما هدر نشود.
وقتي اين پيغام نمايش داده مي شود مي تواند چند علت داشته باشد :
1- بلاك شدن آي پي شما توسط فايروال امنيتي سرور – اين مورد رايج ترين است
2- سرور در دسترش شما قرار ندارد و دسترسي تمام آي پي ها به سرور وجود ندارد.
3- موارد معدود ديگر
موارد 2 و 3 به ندرت اتفاق مي افتد.
اما مورد 1 كه رايج ترين آنهاست ، به علت هاي مختلفي روي مي دهد. برخي از آنها به شرح زير است :
1- تشخيص نرم افزار هاي امنيتي سرور بر اينكه اقدام ضد امنيتي انجام مي شود.
2- اتصال و تكرار كانكشن ها با تعداد بيش از چند صد بار كه سرور آنرا حمله فرض كرده و مانع دسترسي شما مي شود
توضيح درباره ( اتصال و تكرار كانكشن ها با تعداد بيش از چند صد بار ) : در برخي مواقع كاربر ادعا مي كند فقط يك يا چند بار متصل شده و كار خاصي انجام نداده ام.
معني واقعي اين است كه در واقع شما اقدام به اتصال بيش از چند صد بار در سرور نمي كنيد اما ممكن است پروسه عملياتي فانكشن ها چند صد اتصال را بوجود بياورد.
حل : اگر از آي پيديناميك استفاده مي كنيد اين موضوع با تغيير آي پي قابل است.
آي پي ديناميك چيست : در هر قطع و وصل شدن به اينترنت آي پي شما تغيير مي كند.
آي پي استاتيک : آي پي شما همواره ثابت است. از اين مورد بيشتر در موارد امنيتي مانند مديريت دوربين هاي مدار بسته ، كنترل و هدايت و … استفاده مي شود.
چگونه آي پي خود را تغيير دهم : ( مختص آي پي ديناميك )
1- با روشن و خاموش كردن مودم adsl , lan , vimax , …
2- استفاده از يك پيوند غير عامل مانند vpn , …
3- تماس با asp ارائه دهنده اينترنت
چگونه مشكل را حل كنم : ( مختص آي پي استاتيك )
در اين مورد شما بايد با پشتيباني شركت تماس بگيريد تا پس از بررسي آي پي شما را از حالت بلاك خارج كند.
امروز در آموزشگاه پیشگام وب در مورد Add A Record صحبت میکنیم
مواقعي پيش مي آيد كه به دلايل مختلف امكان استفاده از ساب دامين در هاست نيست و يا اين امكان در هاست موجود نمي باشد.
براي مثال :
آدرس http://domain.pishgamweb.net در ظاهر ساب دامين است اما در واقع A Record است به اين معني كه وقتي آدرس domain.pishgamweb.net را در مرورگر وارد مي كنيم اين آدرس از منبع ديگري فراخواني مي شود.
براي تعريف A Record بصورت زير عمل كنيد :
توجه : براي اين كار به هيچ وجه ساب دامين ايجاد نكنيد
وارد سي پنل شويد و روي گزينه Simple DNS Zone Editor كليك كنيد
قبل از انجام A Reord به نكات زير توجه داشته باشيد :
1- بايد در هاستي ايجاد كنيد كه دامنه اصلي به آن هاست متصل شده است
2- اتصال صحيح به شرطي انجام مي گيرد كه در سرور ديگر نيز اين ركورد تعريف شده باشد
در واقع اين اقدام نوعي احراز هويت و تعريف كليد است
IP که به آن IP Address نیز گفته می شود مخفف Internet Protocol Address می باشد که بر مبنای این پروتکل به هر كامپیوتر در شبکه جهانی اینترنت یك آدرس منحصر به فرد اختصاص داده می شود به عبارت دیگر IP، شماره شناسایی هر کامپیوتر متصل به شبکه اینترنت است پس می توان گفت که IP، شماره شناسایی هر کاربر در اینترنت می باشد.
دنیای تکنولوژی پر از ناشناخته هایی است که هر کدام از ما نهایتا توانسته ایم بخش کوچکی از آن را درک یا تجربه کنیم ، هر روز با عبارات و پدیده های جدیدی روبرو می شویم که ناخود آگاه ذهن جستجوگرمان را به کاوش دارند ، عرصه وب نیز به عنوان زیر مجموعه ای از این دنیای پهناور، ناگفته ها و ناشناخته های زیادی می تواند در خود به صورت بالقوه و نهفته داشته باشد که البته دانستن تمام آنها نه لازم است و نه مقدور، اما برخی از موارد را می توان به عنوان دانش عمومی وب، مطالعه کرد و به خاطر سپرد، از این رو در این مطلب قصد داریم در حد امکان بپردازیم به یکی از این دانستنی های عمومی و آن اینکه ip چیست و چه کاربردی دارد؟
IP (آی پی) که آن را IP address هم می گویند در واقع مخفف عبارت Internet Protocol address یا آدرس های پروتکل اینترنت (شبکه جهانی) است که به صورت یک سری اعداد با قاعده، به هر وسیله ای (اعم از کامپیوتر، تلفن همراه، چاپگر و…) که به شبکه وب متصل شود، اختصاص داده می شود، IP در واقع یک شماره شناسایی یکتا برای یک ارتباط تحت وب است که با آن کامپیوترهای مختلف (یا سرورهای مختلف) در شبکه گسترده وب از هم بازشناخته می شوند، بدین ترتیب موقعیت جغرافیایی کاربر، اطلاعات اتصال به شبکه و… قابل شناسایی و پیگیری است، البته باید توجه نمود که بیشتر کاربران خانگی از IP اختصاص داده شده توسط سرویس دهنده خود (ISP یا Internet service provider) استفاده می کنند، لذا IP آنان در واقع شماره اختصاص داده شده توسط شرکت خدمات دهنده اینترنت است که معمولا تعداد و سری خاصی از IP ها را برای اتصال در اختیار دارد، از این رو IP شما در هر بار اتصال به اینترنت ممکن است تغییر کند، منتها کشور، نام و موقعیت جغرافیایی سرویس دهنده شما همان اطلاعات ISP خواهد بود، چون شما از یکی از کانال ها و شماره های اتصال آن شرکت استفاده می کنید.
در ابتدا که استاندارد های شبکه وب تعریف گردید، از اعدادی بر مبنای 32 بیت برای ایجاد شماره های IP استفاده شد که به آن، آدرس های اینترنتی نسخه 4 می گویند (IPv4 یا Internet Protocol Version 4)، در این نسخه که هم اکنون نیز در حال استفاده است، از ترکیب اعداد بر مبنای 32 بیت نهایتا تا سقف 4.3 میلیارد (4.294.967.296) آدرس اختصاصی قابل ایجاد است، از طرفی در این نسخه از آدرس های پروتکل اینترنت تعداد 18 میلیون آدرس برای شبکه های شخصی (private networks شامل سری 10.0.0.0 الی 10.255.255.255 تعداد 16777216 آی پی آدرس، 172.16.0.0 الی 172.31.255.255 تعداد 1048576 آی پی آدرس و 192.168.0.0 الی 192.168.255.255 تعداد 65536 آی پی آدرس) و 270 میلیون آدرس نیز برای کامپیوترهای میزبان شبکه (multicast) اختصاص داده شد (multicast به طور ساده به معنی تکنیکی است که در آن با اختصاص یک IP به یک ابر سرور، امکان پشتیبانی از تعداد زیادی سرورهای زیر مجموعه با آن فراهم می شود، multicast ها در واقع به نوعی سرورهای اصلی وب محسوب می شوند).
از لحاظ بررسی ساختاری، IP های نسخه چهار از چهار قسمت مجزا تشکیل می شوند که بین آنها یک نقطه (.) قرار می گیرد، در هر قسمت نیز می توان از یک عدد 1 تا 3 رقمی استفاده کرد (8 بیت) که شامل 0 تا 255 می شود (این اعداد بر مبنای باینری محاسبه شده اند)، به طور مثال: 46.21.88.166 یا به فرض آی پی پیش فرض ابزارهایی که به شبکه متصل نیستند به صورت 127.0.0.1 است که به آن localhost نیز می گویند، به این ترتیب هر وسیله ای که به اینترنت متصل می شود، دارای یک شماره شناسایی خاص و یکتا است که موقعیت آن را (یا در بیشتر موارد موقعیت سرویس دهنده آن را) مشخص می کند، اما شاید این سوال به ذهنتان برسد که کشور و موقعیت کاربر را چگونه از شماره آی پی آن بدست می آورند؟ پاسخ این است که اطلاعات هرIP از دو قسمت تشکیل شده است، قسمت مربوط به شبکه یا سرور و قسمت مربوط به وسیله ای که به شبکه متصل است، به طور مثال سه قسمت اول یک IP ممکن است نشانگر ISP باشد که به شما سرویس اینترنت ارائه می دهد و عدد آخر نشانگر شماره وسیله ای است که به آن سرویس دهنده متصل شده است، لذا ممکن است چند IP متفاوت به شکل نمونه زیر از یک خدمات دهنده اینترنت داشته باشیم:
45.21.88.162 – 45.21.88.163 – 45.21.88.164
از آنجایی که اطلاعات سرویس دهنده اینترنت و مالک حقیقی آی پی در منبع رسمی، مستقل و بین المللی ارائه دهنده مجوز آدرس های اینترنتی ICANN یا (International Company for the Assignment of Names and Numbers) ثبت شده است، لذا هویت آن نیز مشخص و در دسترس است و از طرفی اطلاعات مشترکین نیز درISP موجود است، لذا اگر شرایط اقتضاء کند، می توان موقعیت دقیق کاربر را مشخص کرد (البته برای عموم معمولا تنها موقعیت ISP قابل ردیابی است، اما برای سازمانهای امنیتی، موقعیت کاربران نیز در شرایطی قابل دستیابی است)، باید توجه داشت که معمولا ISP ها از پروتکل DHCP یا (Dynamic Host Configuration Protocol) استفاده می کنند، بدین معنی که با هر بار اتصال شما به اینترنت، به صورت داینامیک یکی از آدرس های آزاد شده به شما اختصاص پیدا می کند و با قطع اتصال، ممکن است IP مورد نظر به فرد دیگری اختصاص داده شود، لذا IP در این نوع خود، یک شماره همیشگی نیست و در هر اتصال معمولا متفاوت خواهد بود (به این نوع آی پی ها به اصطلاح داینامیک می گویند).
در ابتدای شکل گیری شبکه اینترنت، تعداد 4.3 میلیارد آی پی آدرس رقمی بود که کسی گمان نمی کرد روزی به انتهای ظرفیت خود برسد، اما به مرور و با گسترش فعالیت های تحت وب و لزوم اتصال دستگاههای مختلف به شبکه که هر کدام نیازمند شماره شناسایی ویژه ای بودند و از طرفی خرید شمار زیادی از IP ها توسط شرکت ها و بلا استفاده ماندن آنها سبب شد که تحقیقات بر روی نسل جدیدی از آدرس های اینترنتی شروع شود، این کار تحقیقاتی بعدها در قالب نسخه 5 ارائه شد که تنها جنبه آزمایشی داشت، اما با آمدن نسخه 6 از آدرس های اینترنتی، مسئله محدودیت تقریبا برای همیشه حل شد، چرا که در این سری از IP ها، شماره ها بر مبنای 128 بیتی در نظر گرفته شده که نتیجه، رقم بسیار قابل توجهی است (3.403 ضرب در 10 به توان 38، یعنی چیزی بیش از 300,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 آی پی آدرس!)، از این رو از سال 2012 به بعد به تدریج سازگاری و انتقال به سوی IP های نسخه 6 آغاز شده و همچنان ادامه دارد، البته به دلیل چالش های نرم افزاری و سخت افزاری انجام این کار، عمل مهاجرت از آی پی نسخه 4 به 6 ممکن است چندین سال به طول انجامد؛ در زیر چند نمونه از این نسخه از آدرس های وب را ملاحظه می کنید.
در این نسخه از بلاک های 16 بیتی (هشت بلاک 16 بیتی) استفاده شده که در مجموع یک آدرس 128 بیتی را تشکیل می دهند که علاوه بر اعداد از حروف بر مبنای استاندارد hexadecimal (شبیه آنچه که در css دیده ایم) استفاده شده است.
آیا انتقال به آی پی نسخه 6 تاثیری هم بر کاربران دارد؟
شاید این پرسش به ذهنتان برسد که این نقل و انتقال که از آن صحبت کردیم، آیا تاثیری هم در امورات روزمره مربوط به کامپیوتر و اینترنت دارد یا خیر؟ آیا باید کار خاصی انجام دهیم؟
پاسخ به این سوال این است که به عنوان یک کاربر عادی، این انتقال در بسیاری جهات از نظرهای ما مخفی است و توسط شرکت های ارتباطی و سرورها انجام می شود، اما اگر در سیستم شما نرم افزارهایی مبتنی بر شبکه و از مدت ها پیش نصب شده باشند که همچنان از فناوری های قدیمی استفاده می کنند، شاید نیاز به بروز رسانی هایی باشد، اما در کل مهاجرت از آی پی های نسخه 4 به آی پی های نسخه 6 می تواند حیات آینده وب را تضمین کند و لذا به دردسرهای احتمالیش (بیشتر برای شرکت ها و خیلی خیلی کم تر برای کاربران) می ارزد.
IP های استاتیک و داینامیک چیست؟
در آخر این مطلب آموزشی پیشگام وب بد نیست اشاره ای هم داشته باشیم به آی پی های استاتیک (Static) و داینامیک (Dynamic)؛ همان طور که پیش از این به طور مختصر گفتیم، در مجموع، آدرس های اینترنتی می توانند به دو صورت داینامیک (پویا) یا استاتیک (ثابت) مورد استفاده قرار گیرند، منظور از داینامیک بودن یک IP این است که با هر بار اتصال یک وسیله به اینترنت، یک شماره شناسایی به آن اختصاص داده می شود که این شماره در واقع از بین یک سری آدرس ها به صورت اتوماتیک و تحت پروتکل های سرور (DHCP یا Dynamic Host Configuration Protocol) انتخاب می شود، از این رو اطلاعات هر آی پی در واقع اطلاعات سرویس دهنده ای است که آن آدرس را خریداری کرده و در اختیار دارد، در مقابل نوع دیگری از آدرس های اینترنتی وجود دارد که معمولا طی بازه زمانی بلند مدت، به یک کامپیوتر (معمولا سرور) اختصاص داده شده و موقعیت جغرافیایی و سایر مشخصات آن نیز مشخص و ثبت شده است، به این صورت امکان برقراری یک ارتباط با ثبات بیشتر برای سایر سرورهای متصل به شبکه یا سایر کاربرانی که قصد دارند با استفاده از آی پی، با شما در ارتباط باشند فراهم می شود، آی پی های استاتیک کاربرد های خاصی در اینترنت دارند، از جمله برقراری برخی قابلیت ها مانند VOIP یا (Voice over Internet Protocol)، بازی های آنلاین و هر آنچه که نیاز به موقعیت یابی راحت تر در اینترنت دارد، به همین دلیل این نوع آدرس ها ممکن است به جهت شناسایی و ردیابی راحت تر، مورد هجوم حمله های مخرب یا سوء استفاده های دیگر نیز قرار گیرند که این موضوع تا حدود زیادی به رعایت مسائل امنیتی در سرور بستگی دارد؛ باید توجه نمود که آی پی ها در ساختار هیچ فرقی با هم ندارند و تنها نوع استفاده از آنها سبب می شود که عنوان داینامیک یا استاتیک بر آنها بنهیم.
پروتکلی است ساده برای تبادل ساده پیامهایی از جنس xml بر روی شبکه های رایانهای. این پروتکل معمولاً از HTTP/HTTPS برای داد و ستد داده استفاده میکند. Soap لایه زیر بنای پشته خدمات وب را تشکیل میدهد که یک چارچوب پیغام دهی ایجاد میکند که لایههای مجرد بیشتری میتوانند بر روی آن ایجاد شوند.
طرحهای پیغام دهی مختلفی در soap موجودند که معمولترین آنها طرح remote procedure call میباشد و بدین گونه است که یک گره شبکه (مشتری) یک پیغام درخواست را به گره دیگر (سرور) میفرستد و سرور به سرعت یک پیغام پاسخ را به مشتری میفرستد. SOAP جانشین XML-RPC میباشد که خنثی بودن درمورد انتقال و تبادل را از آن و پوشش/سرفصل/بدنه را از جای دیگر (معمولا WDDX) به عاریه گرفتهاست.
مخفف Simple Object Access Protocol و یک پروتکل مبتنی بر XML برای رد و بدل کردن اطلاعات بین برنامه ها است. اطلاعات در SOAP به صورت پیام (Message) و از طریق پروتکلهای موجود در اینترنت مانند HTTP منتقل میشود (SOAP در سایر پروتکل ها، مانند SMTP یا MIME نیز قابل استفاده است). به زبان ساده تر، SOAP یک پروتکل برای دستیابی به یک سرویس ارایه شده در وب (Web Service) است.
برخی از ویژگیهای SOAP عبارتند از :
• وابسته به محیط پیاده سازی و اجرا نیست. ( Platform Independent)
• یک پروتکل ارتباطی مبتنی بر XML است.
• از دیوارهای آتش (Firewall) گذر میکند ودیوارهای آتش مانع آنها نمی شوند (Block نمیشوند).
• برای ارسال پیام استفاده میشود.
• برای محیط اینترنت و شبکه طراحی شده اند.
یکی از مسایلی که در دهه اخیر از اهمیت خاصی برخوردار بوده، نحوه ارتباط برنامه های تحت اینترنت با یکدیگر بوده است. همانطور که میدانید برنامه های عادی از RPC که مخفف Remote Procedure Call یا فراخوانی روالهای از راه دور ، برای فراخوانی اشیاء DCOM یا CORBA، استفاده میکنند. اما مشکلی که در این نوع فراخوانیها در بستر اینترنت وجود دارد، مسدود شدن این روشها در Proxy Server ها و دیوارهای آتش (Firewall ها) است. در صورت استفاده از SOAP با این مشکل روبرو نخواهید بود. SOAP به راحتی شما را قادر خواهد کرد تا بین برنامه هایی که در بسترهای متفاوت طراحی شده اند و در بسترهای متفاوتی در حال سرویس دهی هستند، ارتباط برقرار کنید.
(اف تی پی) مخفف File Transfer Protocol می باشد که پروتکلی برای ارتباط و ارسال فایل بین کاربر (Client) و سرور می باشد.
FTP یا File Transfer Protocol به پروتکلی اطلاق می شود که برای ارسال و دریافت فایل بین سرور و کلاینت بکار گرفته می شود. در مقابل پروتکل HTTP، پروتکل FTP از قدمت بیشتری برخوردار است و با در نظرگیری تکنولوژی های مورد استفاده در زمانهای قدیم، پروتکل FTP از سرعت پایینتری در مقایسه با پروتکل HTTP برخوردار است. امنیت بکار گرفته شده برای FTP بسیار ضعیف بوده بطوریکه امکان هک شدن داده ها از نظر تئوری برای این پروتکل وجود دارد (برخلاف پروتکل HTTP که از نظر تئوری، امکان هک شدن برای آن وجود ندارد).
ولی چه چیزی باعث محبوبیت FTP شده است؟ بسیار عجیب است که پس از گذشت سالیان سال، کاربران زیادی هنوز از این پروتکل برای ارسال و دریافت داده هایشان استفاده می نمایند. دلیل محبوبیت این پروتکل، شاید بتوان گفت در کاربر پسندی آن است. کاربران می توانند از طریق نرم افزارهای مخصوصی که برای این کار طراحی شده اند، از روی دسکتاپ کامپیوتر خود، فایل های مورد نیازشان را به سرور ارسال، یا دریافت دارند. درست مثل آنکه این عملیات دارد از طریق My Computer انجام می شود.ولی در پروتکل HTTP اوضاع به این منوال نیست. کاربران بایستی از طریق سایت، ابتدا به سرور سایت متصل شوند و سپس مبادرت به دریافت و ارسال داده ها نمایند.
با توجه به محبوبیتی که FTP در بین استفاده کنندگان خود دارد، چنین بنظر می رسد که عنصر سادگی، بر عنصر سرعت غلبه دارد. کاربران زیادی حاضرند وقت خود را فدای سادگی در استفاده نمایند و این خود شاید نمود بارزی باشد از اهمییت کاربر پسندی و سادگی.
پروتکل انتقال فوق متن ( Hyper text transfer Protocol ) مجموعه ای از قوانین برای انتقال فایل ها (متن , تصاویر گرافیکی ,صدا ,ویدئو و دیگر فایل های مولتی مدیا) در شبکه وب می باشد.
وقتی کاربر مرورگر وب را باز می کند بطور غیر مستقیم استفاده از پروتکل HTTP را آغاز می کند .
HTTP بدین مفهوم است که فایل ها می توانند شامل ارجاعهایی به فایل های دیگر باشند که موجب درخواست های اضافی برای انتقال می شود. هر سرور وب علاوه بر صفحات موجود روی آن یک Deamon دارد که برای دریافت و پاسخگویی به درخواست ها تعبیه شده است.
مرورگر وب شما در واقع یک سرویس گیرنده HTTP است که درخواست را برای سرور می فرستد.
وقتی مرورگر وب کاربر با وارد کردن URL یا آدرس IP فایلی را در خواست میکند , مرورگر وب درخواستی برای آن فایل ارسال می کند , مرورگر وب درخواست را به فرمت HTTP در می آورد و برای سرور ارسال می کند و فایل ها بعد از دریافت از سرور برای سیستم درخواست کننده اولیه می فرستد.